خانه سالمندان، خانهای برای سنین سالخوردگی
گرچه فرایند پیری به شرط حیات، روزی و روزگاری نصیب همه ما خواهد شد، اما باید به خاطر سپرد که رسیدن به سنین پیری و از کارافتادگی پایان روزهای خوش زندگی نیست و در این زمان هم میتوان با داشتن حداقل امکانات و دانش کافی روزگاری سرشار از آسایش و آرامش داشت.
حق انتخاب مهم است. میتوان در صورت مهیا بودن شرایط لازم در کنار فرزندان ماند یا میتوان در صورت توانایی نسبی جسمانی به تنهایی یا حتی همراه دوستان روزهای جوانی در یک مکان گذر عمر کرد.
اما اگر این شرایط برایمان وجود ندارد چه باید کرد؟ بیایید همه با هم برای دقایقی کوتاه، شرایط سنین پیری و سالخوردگی را بررسی کنیم: ممکن است در این سن و سال توانایی انجام کارهای شخصی بسیار محدود شود، ممکن است فرزندی نداشته باشیم که هیچ مشغله و دغدغه امرار معاشی نداشته باشد و در خانه بماند تا از ما مراقبت نماید. ممکن است سرپناه مناسبی وجود نداشته باشد که روز را به شب و شب هنگام را با آرامش به روز برسانم و در یک کلام: سالخوردگی سن کاهش تواناییهاست و باید باور کنیم که نیاز به مراقبت شبانه روزی وجود دارد.
حال تکلیف چیست و امن ترین مکان برای زندگی کجاست؟ در چنین شرایطی میتوان مسیر خانه سالمندان را به عنوان نقطهای امن و پر ازحمایتهای گوناگون هدفگذاری نمود. محلی که امکانات و خدمات مختلف ضروری یا تکمیلی مانند پزشکی، توانبخشی و فیزیوتراپی، روانشناسی، تغذیه مناسب، مددکاری اجتماعی و ورزش به سالمند ارائه میدهد و حتی با برگزاری مراسم تفریح و سرگرمی به تعادل هرچه بیشتر روحی و جسمی او کمک میکند. پس نباید هراسی به دل راه داد و برای سالخوردگی با توجه به امکانات و شرایط برنامهریزی کرد.